Počinjemo tako da sumnjamo da prekaritet nije proizvod jedne ekonomske fatalnosti, poistovećene sa famoznom “mondijalizacijom”, već jedne političke volje. “Fleksibilno” preduzeće na neki način namerno koristi situaciju nesigurnosti čijem jačanju doprinosi: ono nastoji da smanji svoje troškove, ali i da to smanjenje učini mogućim time što dovodi radnika u stalnu opasnost da izgubi svoj posao.